Παρατηρώντας το ερτρετε ρερτερτετ. τι γίνεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τις ιδιαίτερες ιδεολογικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν εκεί και έχουν αρχίσει να επεκτείνονται κι εδώ, δηλαδή στο σπίτι μας στην Ευρώπη, πολλοί ενώνουν τις φωνές τους και ζητάνε από τους ΕυρωπαΙους ηγέτες αλλά και συνολικά τους πολίτες, να ορθώσουν ανάστημα και να αναδείξουν τις αξίες της δημοκρατίας και του πολιτισμού της Γηραιάς Ηπείρου.
Στο πλαίοιο αυτό διάβασα πριν λίγες ημέρες μία είδηση που αφήνει μία χαραμάδα ελπίδας (δείτε εδώ https://www.reuters.com/world/europe/beethoven-or-birds-ecb-seeks-ideas-new-banknote-designs-2025-01-31/) καθώς οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνουν να κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ετοιμάζεται να ανοίξει το 2026 τη διαδικασία για να παρουσιαστούν τα επόμενα χρόνια τα νέα χαρτονομίσματα του Ευρώ. Η όλη συζήτηση λοιπόν γίνεται για το τι θα απεικονίζεται σε αυτά και οι προτάσεις είναι δύο: η ανάδειξη της αδιαμφισβήτητης υπεροχής της Ευρώπης στην παγκόσμια ιστορία του πνεύματος ή η ανάδειξη της χλωρίδας και της πανίδας της ηπείρου μας.
Ας με συγχωρήσουν τα πανέμορφα πτηνά και οι ωραίοι ευρωπαϊκοί ποταμοί αλλά δε νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει σύγκριση μεταξύ της Κάλλας και του Μπετόβεν (δύο από τις έξι μορφές που έχουν προταθεί) και της οποιασδήποτε αδιαμφισβήτητης φυσικής ομορφιάς που όμως μπορεί να την συναντήσει κανείς κι αλλού στον πλανήτη. Ο Μπετόβεν όμως γεννήθηκε εδώ, σε αυτή την ήπειρο και είναι σήμα κατατεθέν της ισχύς του ευρωπαϊκού κόσμου και της ευρωπαϊκής κουλτούρας. Και αν δεν είναι σήμα κατατεθέν τότε μάλλον ήρθε η ώρα να γίνει για να αλλάξει η πραγματικότητά μας και να αισθανθούμε λίγο πιο κοντά όλοι εμείς που είχαμε την αγαθή τύχη να γεννηθούμε εδώ και να περπατάμε στα ίδια μέρη με εκείνους που καθόρισαν το παγκόσμιο γίγνεσθαι της κουλτούρας και του πολιτισμού. Ελπίζω όσοι κληθούν να επιλέξοιυν, να επιλέξουν σωστά.
Υ.Γ. Αυτή η στήλη θα μπορούσε να ονομαστεί και «η επιστροφή» καθώς επιστρέφω σε παλιά, γνώριμα και φιλόξενα λημέρια και πολύ το χαίρομαι…