Η Βόρεια Καρολίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν φημίζεται για την πολιτιστική της παραγωγή, τουλάχιστον όσον αφορά τη μουσική. Παρόλα αυτά, υπάρχει εκεί η Charlotte Symphony Orchestra που κατάφερε κάτι εκπληκτικό για τα μέτρα της. Μάζεψε 50,1 εκατομμύρια δολλάρια (εντάξει, άλλα τα μεγέθη της Αμερικής φυσικά…) μέσω χορηγιών, εκπληρώνοντας τον στόχο που είχε θέσει ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλός της David Fisk. Τον στόχο αυτό την είχε βάλει ο οργανισμός με ορίζοντα τριετίας και κατάφερε να τον εκπληρώσει με σωστό σχεδιασμό στην ώρα της. Μάλιστα, ιδιαιτέρως ευεργετική ήταν η ανάμειξη της Bank of America καθώς και το τοπικό πολιτειακό κατάστημα στη Σάρλοτ βοήθησε στο σχεδιασμό της διαφημιστικής καμπάνιας μέσω του προέδρου του αλλά αναλόγως βοήθησαν ο νυν και ο πρώην CEO της.
Η κοινωνική δράση της ορχήστρας έχει επαινεθεί ποικιλοτρόπως τα τελευταία χρόνια και μάλιστα στο πλαίσιο της χορηγικής καμπάνιας τους προσπάθησαν να εξαπλώσουν την δράση τους και σε τελείως αντισυμβατικούς τόπους και κοινά. Έτσι, έπαιξαν σε μπυραρίες, σε δομές αστέγων, σε υποβαθμισμένες περιοχές της Σάρλοτ ενώ κατασκεύασαν μία μετακινούμενη εξέδρα (mobile stage on wheels) η οποία μπορεί να μετακινηθεί και να χρησιμοποιηθεί όπου υπάρχουν διαθέσιμα 12,5 τετραγωνικά μέτρα. Με τον τρόπο αυτό, η Ορχήστρα έφτασε γρηγορότερα στους ανθρώπους αντί να τους περιμένει να έρθουν μονάχα στην αίθουσα συναυλιών. Επιπλέον, η Ορχήστρα δείχνει την επιμονή της στη συμπεριληπτικότητα καθώς πρόσφατα διορίστηκε ως πρώτος αρχιμουσικός ένας αφροκαναδός, ο Kwame Ryan, ο οποίος έχει γεννηθεί στο Τρινιντάντ, σπάζοντας στερεότυπα ετών.
Δεν ξέρω αγαπητοί αναγνώστες αν ξέρετε πως λειτουργούν οι πολιτιστικοί οργανισμοί σε τέτοιες χώρες. Η κεντρική ιδέα είναι ότι δεν βασίζονται σε κρατικές επιχορηγήσεις, ενώ αν λαμβάνουν οποιαδήποτε βοήθεια αυτή σίγουρα δεν φτάνει για να εξασφαλίσει την λειτουργία τους. Οπότε οι επικεφαλής πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν χορηγίες και χρήματα από τις συναυλίες που κάνουν για να συνεχίζουν να προσφέρουν το πολιτιστικό τους προϊόν στο κοινό.
Είναι σίγουρο ότι με αυτά τα χρήματα η ορχήστρα στοχεύει ψηλά και θέλει να καταφέρει να εδραιωθεί σε εθνικό και -γιατί όχι;- σε διεθνές επίπεδο. Για παράδειγμα, το πρώτο πράγμα που ανακοίνωσε το συμβούλιό της είναι ότι θα χρησιμοποιήσει ένα μέρος των χρημάτων για να επεκτείνει τη δραστηριότητά της σε κοντινές Πολιτείες και να συνεργαστεί με άλλες τοπικού χαρακτήρα ορχήστρες για την κοινή παραγωγή συναυλιών. Έτσι, επεκτείνει τα όρια της δραστηριότητάς της βοηθώντας κι άλλους να έρθουν σε επαφή με τη μουσική. Φυσικά, αυτό το κάνει με αρκετές συναυλίες που έχουν ιδιαιτέρως «προσβάσιμο» ρεπερτόριο (pop classics, συναυλίες όπου χρησιμοποιείται η τεχνολογία, ακόμη και συναυλίες με ρεπερτόριο από κομμάτια της Μπιγιονσέ!).
Το μόνο σχόλιο που θα μπορούσα να κάνω είναι ότι αυτή η ορχήστρα κι αυτός ο οργανισμός είναι πραγματικά παράδειγμα προς μίμηση. Μακάρι πολλοί στην Ευρώπη (συμπεριλαμβάνεται φυσικά η Ελλάδα) να σκέφτονταν με τον ίδιο τρόπο και να υπήρχαν αρκετοί όπως αυτοί οι «κακοί» τραπεζίτες (έτσι έχουμε συνηθίσει να τους λέμε εδώ…) που να ήθελαν να βοηθήσουν με την ανιδιοτέλεια που το έκαναν οι άνθρωποι της Bank of America.