Η πιανίστα Λυδία Ιατράκη είναι απόφοιτος της Βασιλικής Μουσικής Ακαδημίας της Σκωτίας στη Γλασκώβη και εργάζεται στο Ωδείο του Κολλεγίου Αθηνών, όπου διδάσκει πιάνο. Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, ώρα 20.30, θα ερμηνεύσει πρώιμα πιανιστικά έργα του Θεοδωράκη σε μια ανοιχτή συνομιλία με τα Πρελούδια του Σοπέν και την «Απασιονάτα» του Μπετόβεν στην Αίθουσα Γιάννης Μαρίνος.
Πότε και πως ήρθατε για πρώτη φορά σε επαφή με την μουσική;
Ήμουν τυχερή γιατί πάντα έπαιζε ωραία μουσική στο σπίτι, από τους δίσκους του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη μέχρι τις Τέσσερις Εποχές του Βιβάλντι. Είχαμε ένα παλιό πιάνο στο εξοχικό μας όπου θυμάμαι ανυπομονούσα κάθε εβδομάδα να έρθει η Παρασκευή για να πάμε εκεί και να παίξω με το αυτί κάποια μελωδία που θα είχε κολλήσει στο κεφάλι μου.
Ποιος ή τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με την μουσική;
Πρέπει να ήμουν κάπου στα 15, η μαμά μου με πήγε σε μία συναυλία που έγινε στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος όπου ο Δημήτρης Τουφεξής και η Τατιάνα Παπαγεωργίου έπαιξαν τα δύο Κονσέρτα για Πιάνο του Σοπέν. Αυτή η συναυλία μου έδωσε τρομερή έμπνευση για το πώς θα ήθελα να είναι η επαγγελματική μου ζωή.
Πού σπουδάσατε και ποιοι δάσκαλοι σας διαμόρφωσαν;
Σπούδασα Piano Performance στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος με την Τατιάνα Παπαγεωργίου, τη δασκάλα και μέντορα που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη μουσική ζωή και τη πορεία μου στο πιάνο. Στη συνέχεια, έκανα το μεταπτυχιακό ως υπότροφος στη Βασιλική Ακαδημία της Σκωτίας (Royal Conservatoire of Scotland) με τον Aaron Shorr, ο οποίος άλλαξε την οπτική μου ως προς το τεχνικό κομμάτι, δηλαδή την αρτιότητα, την ταχύτητα, την καθαρότητα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι τότε μελετούσα το δεύτερο κονσέρτο του Σοπέν για πιάνο και ορχήστρα και όσοι το έχουν παίξει ξέρουν ότι έχει ένα πολύ δύσκολο μέρος, μεταξύ άλλων, στο φινάλε του. Θυμάμαι να τον ρωτάω “how is this possible?” [πώς μπορώ να το καταφέρω;] και μου απαντάει “practice until you play it, don’t accept “no” as an answer.” [Κάνε εξάσκηση μέχρι να το καταφέρεις, μην δεχθείς όχι για απάντηση]. Αυτή η φράση του, να μην δέχομαι το “όχι” με άλλαξε και από τότε αυτή τη φιλοσοφία την εφαρμόζω σε οτιδήποτε πιο τεχνικό έρθει μπροστά μου σε έργο.
Έχετε συμμετάσχει σε διαγωνισμούς; Υπήρξε κάποιος από αυτούς που σας ώθησε καθοριστικά στην επαγγελματική σας δραστηριότητα;
Νομίζω πως οι διαγωνισμοί δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, έχω ξεχωρίσει όμως μερικούς διαγωνισμούς οι οποίοι συνέβαλαν ουσιαστικά στη πορεία μου: ο Πανελλήνιος διαγωνισμός της UNESCO όπου πήρα το 3ο Βραβείο και ο διαγωνισμός Κονσέρτων στο Royal Conservatoire of Scotland.
Πότε και που κάνατε την πρώτη σας δημόσια εμφάνιση;
Ακόμα θυμάμαι εκείνη τη μέρα, περίπου 7 χρονών έπαιξα Μπάχ στα πλαίσια μαθητικής συναυλίας του ωδείου.
Ποια από τις μέχρι σήμερα εμφανίσεις σας θα σας μείνει αξέχαστη;
Κάθε εμφάνιση έχει τη δική της ενέργεια, τη δική της χάρη…
Η πιο ξεχωριστή και που πάντα θα θυμάμαι με νοσταλγία και συγκίνηση ήταν όταν έκανα το ντεμπούτο μου ως σολίστ με την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων – ΑΣΟΝ και παίξαμε το δραματικό Κονσέρτο για Πιάνο Αρ. 20 του Μότσαρτ με τον αγαπημένο μας μαέστρο, Παύλο Σεργίου. Οι στιγμές που ζήσαμε, οι πρόβες στην ΕΡΤ, στο Μέγαρο, η αίσθηση του να παίζεις για πρώτη φορά με μια συμφωνική ορχήστρα μουσική σαν να έχει γραφτεί από τον Θεό, η αγωνία να πάνε όλα καλά, όλα αυτά δε θα φύγουν ποτέ από τη καρδιά μου και θα είμαι για πάντα ευγνώμων που τα έζησα.
Ποιες οι προτιμήσεις σας στην επιλογή του ρεπερτορίου σας; Αγαπημένα έργα, συνθέτες… Ποιο ρεπερτόριο θεωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο;
Ποιον να πρωτοαναφέρω, τον Μπάχ, τον Μότσαρτ; Τους μεγάλους Ρώσους;
Αν έπρεπε να διαλέξω έναν και μοναδικό συνθέτη οπού θα μελετήσω και θα παίξω όλο το έργο του θα ήταν ο Frederic Chopin.
Ποιο μουσικό όνειρο θα θέλατε να πραγματοποιήσετε;
Είναι τόσοι πολλοί οι μουσικοί που θα ήθελα να βρεθώ επί σκηνής μαζί τους, οι εκπληκτικές συμφωνικές ορχήστρες, οι μαέστροι. Ένα έργο που θα ήθελα πολύ να έχω την ευκαιρία να παίξω είναι η Δεύτερη Σονάτα για Πιάνο του Chopin. Το έργο αυτό έχει αυτό το «κάτι» που σε τραβάει να το παίξεις και σε αγγίζει με ένα μαγικό τρόπο από πολύ νωρίς.
Πως θα προτείνατε να προσεγγίσουμε τους νέους για να ασχοληθούν με την κλασική μουσική;
Το πιο σημαντικό για ένα παιδί που ξεκινάει τη μουσική είναι ο δάσκαλος. Είχα την ευλογία να έχω, όπως είπα πριν, την πολύ σπουδαία Τατιάνα Παπαγεωργίου και εκείνη μου χάρισε ουσιαστικά τα πιο σημαντικά συστατικά της επιτυχίας, την καθοδήγηση και την έμπνευση. Για μένα είναι σημαντικό το κράτος να προσπαθήσει με όλους τους δυνατούς τρόπους να στηρίξει όχι μόνο τη μουσική, γενικά τις τέχνες, ξεκινώντας από τα σχολεία. Τις υποδομές, τους δασκάλους. Να δώσει στα παιδιά κίνητρο να μάθουν ένα όργανο και να εκτεθούν παραπάνω στη μουσική, τη μουσική που δεν έχει μόνο ψυχαγωγικό σκοπό, αλλά αποσκοπεί στη καλλιέργεια της ψυχής, την πνευματική ανάπτυξη, μουσική που να πραγματεύεται ανθρώπινα ιδανικά και αξίες. Παράλληλα οι γονείς να προσπαθούν να εκθέτουν όλο και περισσότερο τα παιδιά τους από μικρή ηλικία στη μουσική, είτε με συναυλίες, με παρακολούθηση ενός φεστιβάλ, ακόμα και με το να βάζουν μια όμορφη μουσική να παίζει στο σπίτι.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει μία/ένας νέος μουσικός στην Ελλάδα και τον κόσμο σήμερα;
Νομίζω αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλά επαγγέλματα κυρίως στις τέχνες. Για μένα, το πιο δύσκολο είναι ο συνδυασμός ωρών διδασκαλίας και μαθημάτων με τη προσωπική καθημερινή μελέτη στο όργανο.
Εκτός από την μουσική, ποιες είναι οι αγαπημένες ασχολίες;
Aπό μικρή μου άρεσαν πολλά, όπως μου έλεγαν οι γονείς μου «παντού χωνόμουν», ακόμα το λένε!
Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω και να κάνω δοκιμές, τρελαίνομαι για οποιαδήποτε δραστηριότητα έχει επαφή με τη φύση, αγαπώ πολύ τον αθλητισμό και το τρέξιμο έξω, μια ασχολία που έχει μπει για τα καλά στη ζωή μου!
Ποιοι οι στόχοι σας για το μέλλον;
Είμαι ευγνώμων για όλες τις εμπειρίες που έχω ζήσει μέχρι στιγμής. Η αγάπη μου για τη διδασκαλία που αποτελεί αναπόσπαστο πλέον κομμάτι της ζωής μου αλλά και η αγάπη μου για την επαρχία στην Ελλάδα και τα όμορφα μας νησιά με ώθησαν να οραματιστώ έναν κύκλο σεμιναρίων πιάνου, τα οποία θα απευθύνονται αποκλειστικά στην επαρχία και σε πιο απόμακρα μέρη στην Ελλάδα, στα οποία δυστυχώς τα παιδιά δεν έχουν τόσες ευκαιρίες όσο στις μεγάλες πόλεις. Στο πλαίσιο του εθελοντισμού θα πηγαίνω και θα κάνω αυτά τα μαθήματα σε παιδιά όλων των ηλικιών και όλων των επιπέδων και θα προσπαθήσω έτσι να τα μυήσω σε ό,τι εγώ θεωρώ ότι μου έδωσε έμπνευση και σε μικρότερη ηλικία αλλά και τώρα. Ακόμα, ετοιμάζω ένα ρεσιτάλ με έργα Chopin και φυσικά μεγάλο μου όνειρο και στόχος είναι σύντομα να ξαναπαίξω με Συμφωνική Ορχήστρα κάποιο κονσέρτο για πιάνο.
Η συναυλία εντάσσεται στον κύκλο Οι Νέοι για τον Μίκη της Μουσικής Βιβλιοθήκης του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής που πραγματοποιείται για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη και την ανακήρυξη του 2025 σε «Έτος Μίκη Θεοδωράκη». Η συναυλία δίνεται με εισιτήριο.
Πρόγραμμα συναυλίας
- Μίκης Θεοδωράκης, 7 Πρελούδια, AST 44
- Frédéric Chopin, 7 Πρελούδια, op. 28
- Μίκης Θεοδωράκης, Φαντασία σε σολ ελάσσονα, AST 9
- Ludwig van Beethoven, Σονάτα για πιάνο αρ. 23, έργο 57, «Απασιονάτα»
Πριν από τη συναυλία θα πραγματοποιηθεί η συζήτηση Ο Μίκης μέσα από τα μάτια των άλλων
Βιογραφικό σημείωμα
Η Λυδία Ιατράκη είναι πιανίστα, απόφοιτη του Deree – The American College of Greece από την τάξη της Τατιάνας Παπαγεωργίου, από όπου έλαβε το πτυχίο της στην ερμηνεία πιάνου και διακρίσεις όπως το Βραβείο Εξαίρετου Φοιτητή στη Μουσική Απόδοση και το Βραβείο Παράλληλων Σπουδών, για την παράλληλη φοίτησή της στο τμήμα Μουσικολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε το δίπλωμα πιάνου με τον βαθμό «Άριστα παμψηφεί και Ά Βραβείο» στο Ωδείο Kodaly. Μετά από ανταγωνιστικές ακροάσεις, η Λυδία συνέχισε ως υπότροφος μεταπτυχιακές σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία της Σκωτίας στη Γλασκώβη, όπου έκανε το μεταπτυχιακό της στην ερμηνεία του πιάνου με τον Aaron Shorr. Έχει δώσει ρεσιτάλ πιάνου στην Ελλάδα, την Αυστρία και τη Σκωτία. Πρόσφατα, έκανε το ντεμπούτο της ως σολίστ με την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων. Η Λυδία έχει διακριθεί με σημαντικά μουσικά βραβεία και χρηματικές υποτροφίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από τον Πανελλήνιο Μουσικό Διαγωνισμό της UNESCO,το Ίδρυμα Αττική Παράδοση, το International Propeller Club και το Royal Conservatoire of Scotland. Εργάζεται ως καθηγήτρια πιάνου στο Ωδείο του Κολλέγιου Αθηνών.