Γιώργος Κουρουπός

Ο Γιώργος Κουρουπός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών (1953-1965, δίπλωμα πιάνου) και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια, σπούδασε σύνθεση στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού (1968-1972), στην τάξη του Ολιβιέ Μεσσιάν. Στην περίοδο της παραμονής του στο Παρίσι έγραψε, μεταξύ άλλων, τα έργα: Ελληνικό τραγούδι, Αffrontement , Ερμής και Προμηθεύς, και στο φεστιβάλ της Αβινιόν παρουσίασε τα μουσικά θεάματα: Dieu le veut σε συνεργασία με τον J.M.Ribes και τον Γιάννη Κόκκο και Grisélidis σε συνεργασία με τον Antoine Vitez.

Σημαντικότερα έργα του μετά το 1977, οπότε και γύρισε στην Ελλάδα: Η συνέλευση των ζώων, (1981), σε κείμενο Περικλή Κοροβέση), Εισαγωγή στο κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου,(1987) Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο, (1990), Ο Μικρός Ναυτίλος, (1990) σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη), Πυλάδης, (1991) όπερα σε συνεργασία με τους Γιώργο Χειμωνά και Διονύση Φωτόπουλο, Οδύσσεια, συμφωνικό μπαλέτο σε χορογραφία John Neumeier (βραβείο Benois de la dance 1996 για τη μουσική), Στου πόθου το καμίνιν (1993, Κυπριακή ποίηση 16ου αι.), Οι δραπέτες της σκακιέρας, (1998) όπερα σε λιμπρέτο Ευγένιου Τριβιζά, Κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα(2000), Ιοκάστη, (2002) λυρική τραγωδία σε ποίηση Ιουλίτας Ηλιοπούλου,Το Μονόγραμμα, (2004),σκηνική καντάτα σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, Το κίτρινο ποτάμι, (2007, κινεζικήποίηση), Η σκηνή των θαυμάτων, (2007) όπερα δωματίου σε κείμενο Μ. Θερβάντες , Lamento – concerto grosso (2013) – για ορχήστρα με όργανα εποχής, Φωνή Δρυός, (2016) τελετουργικό δράμα, Επτά αθάνατες αρετές, αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητρόπουλο, (2018, έργο για συμφωνική ορχήστρα) Λεπορέλλα (2019), όπερα σε λιμπρέτο Ιουλίτας Ηλιοπούλου, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Στ.Τσβάιχ, Ελπίς Πατρίδος , (2021) όπερα για την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση σε λιμπρέτο Ιουλίτας Ηλιοπούλου. Έχει, επίσης, γράψει πολλούς κύκλους τραγουδιών για φωνή και πιάνο.

Έχει βραβευτεί με το βραβείο Νίκος Καζαντζάκης (1984) και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (2015) για τη μουσική του προσφορά. Το 2017 τιμήθηκε με τον τίτλο Chevalier de la Légion ’Honneur της Γαλλικής Δημοκρατίας. Έχει χρηματίσει υπεύθυνος μουσικών εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Créteil, αναπληρωτής διευθυντής του τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, επί διευθύνσεως Μάνου Χατζιδάκι, και διευθυντής του μουσικού τομέα της Δημοτικής πολιτιστικής επιχείρησης Καλαμάτας. Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Είναι ομότιμος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν σε δίσκο δύο έργα του Γιώργου Κουρουπού σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη: Το Μονόγραμμα (Minos EMI) και “Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας! του Οδυσσέα Ελύτη σε μουσική Γιώργου Κουρουπού” (εκδ. Ίκαρος) καθώς και ο δίσκος μελοποιημένης νεοελληνικής ποίησης “Αρχή του κόσμου πράσινη”.

Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Ο Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε το 1898 στοΦουέντε Βακέρος της Γρανάδας, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Ο πατέρας του ήταν πλούσιος κτηματίας και η μητέρα του δασκάλα. Σπούδασε στο
Πανεπιστήμιο της Γρανάδας Φιλοσοφία και Δίκαιο, ενώ παράλληλα πήρε μαθήματα κιθάρας και πιάνου με δάσκαλο τον Μανουέλ ντε Φάλλια. Το 1918 εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη. Εκεί είχε την ευκαιρία να γνωριστεί με τους Λουίς Μπουνιουέλ, Σαλβαδόρ Νταλί, Μιγέλ Ουναμούνο και άλλους. Το 1920 ανέβηκε στη Μαδρίτη το έργο του “Τα μάγια της πεταλούδας” . Την ίδια χρονιά γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή και την επομένη κυκλοφόρησε στη Μαδρίτη η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Βιβλίο ποιημάτων” , ενώ παράλληλα έγραφε το “Ποίημα του Κάντε Χόντο”.  Σε συνεργασία με τον ντε Φάλλια οργάνωσε παραστάσεις του “Ανδαλουσιάνικου Κουκλοθέατρου Κατσιπόρα”. Το 1925 ο θίασος της Μαργαρίτας Σίργκου ανέβασε στη Βαρκελώνη το έργο “Μαριάνα Πινέδα” με σκηνικά του Σαλβαδόρ Νταλί. Το 1928 κυκλοφόρησε το πρώτο μέρος του “Ρομανθέρο Χιτάνο” καθώς και ποιήματα της περιόδου 1924-1927. Μετά τα ταξίδια του στην Νέα Υόρκη και την Κούβα ο Λόρκα επέστρεψε το 1930 στη Μαδρίτη, όπου παρουσιάστηκε στο θέατρο Εσπανιόλ το έργο του “Η θαυμαστή μπαλωματού”.

Με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στην Ισπανία, ο Λόρκα ίδρυσε και διηύθυνε, μαζί με τον Εντουάρντο Ουγκάρτε, τον πανεπιστημιακό θίασο “Λα Μπαράκα” (“Η Παράγκα”), ο οποίος περιόδευε στην ισπανική επαρχία παρουσιάζοντας έργα του κλασικού ισπανικού θεάτρου.  Το 1933 παρουσιάστηκαν στη Μαδρίτη τα έργα “Ματωμένος γάμος” και “Δον Περλιμπλίν”, ενώ την επόμενη χρονιά στο Τεάτρο Εσπανιόλ η “Γέρμα. Την ίδια περίοδο ο Λόρκα έγραψε το “Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας”. Τον επόμενο χρόνο ανέβηκαν τα έργα του “Η παραστασούλα του Δον Κριστόμπαλ” και “Δόνια Ροζίτα η ανύπαντρη” . Το 1936 ο Λόρκα διάβασε στη Μαδρίτη τη διακήρυξη των ισπανών συγγραφέων κατά του φασισμού, στη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης για τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι και στις 16 Ιουλίου αναχώρησε για τη Γρανάδα. Την επομένη μέρα ξέσπασε το πραξικόπημα του Φράνκο και τρεις μέρες αργότερα οι φαλαγγίτες κατέλαβαν τη Γρανάδα. Ο Λόρκα συνελήφθη τη νύχτα 17 προς 18 Αυγούστου και κρατήθηκε στο Κυβερνείο της Γρανάδας. Στις 19 Αυγούστου τα χαράματα εκτελέστηκε στο χωριό Βιθνάρ.

Ανδρέας Αγγελάκης

Ο Ανδρέας Αγγελάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1940. Σπούδασε Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Λονδίνου. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Ομιλίες τού θεού και της θάλασσας (1962), Ο Πρίγκηπας των κρίνων (1964), Προτάσεις Αθωότητας (1967), Ποιήματα χαρισμένα στον κόντε Διονύσιο Σολωμό (1971), Το πύον (1973), Οι Εφιάλτες (1974), Το Δωμάτιο (1977), Η οδός Θρασυβούλου (1979), Ερωτικό Σώμα (1981) (προσωπική εκλογή), Η Μεταφυσική της μιας νύχτας (1982), Καβάφης καθ’ οδόν (1984), Τα ποιήματα του δολοφόνου μου (1986), Ο Μακρύς μονόλογος της Μαρίας Πολυδούρη (1989).  Έγραψε τους στίχους σε σημαντικό αριθμό τραγουδιών καθώς επίσης το νεανικό μυθιστόρημα «Love Story στο Αγκίστρι» και τη βιογραφία του Κώστα Ταχτσή. Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 51 ετών τον Ιούλιο του 1991.