Typaldo 2023
Μοσχάτο μικρόρωγο
Ένα όνομα με παράδοση και ιστορία στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς είναι η ζεστή και φιλόξενη οικογένεια Χαριτάτου που δραστηριοποιείται στο χώρο του κρασιού αρκετές δεκαετίες. Ανάμεσα στις παραδοσιακές ποικιλίες του νησιού, καταπιάνονται και με το μικρόρωγο Μοσχάτο.
Το “Τυπάλδο”, είναι ένα κρασί που φέρνει στο προσκήνιο τις ρίζες και καταβολές της οικογένειας Χαριτάτου.
Ένα νεανικό κρασί σε αχυροκίτρινο χρώμα. Διαθέτει θεσπέσιο αρωματικό προφίλ καθώς γενναιόδωρος και εκφραστικός χαρακτήρας με άνθη εσπεριδοειδών, νυχτολούλουδο και γιασεμί αγκαλιάζουν σαγηνευτικά κίτρο, πράσινο μήλο, άχυρο βρεγμένο και τροπικά φρούτα όπως ανανά και μάνγκο.
Το μέτριου όγκου σώμα με την υψηλή οξύτητα και αρκετής διάρκειας επίγευση δημιουργούν μια συγχορδία απόλαυσης. Στα επόμενα 2-3 χρόνια θα αναπτυχθούν περισσότερα στοιχεία από γιαρμά, ροδάκινο και εκλεπτυσμένες υφάλμυρες νότες προσθέτοντας πολυπλοκότητα. Ένα κρασί που πίνεται απολαυστικά ως απεριτιφ αλλά και με φαγητό συνδυάζεται υπέροχα.
Η επίσκεψη στο Ληξούρι και το οινοποιείο είναι επιβεβλημένη.
Απολαύστε το με…
H Kαταδίκη του Kλέφτη και άλλα τραγούδια του Παύλου Καρρέρ σε ποίηση Ιουλίου Τυπάλδου.
Προθάλαμος της Αδριατικής, το Ιόνιο Πέλαγος υπήρξε διαχρονικά ο σύνδεσμος της Ελλάδας με την Ιταλία. Στους νεώτερους αιώνες, οι Επτά Νήσοι του υπήρξαν κοιτίδα ενός ιδιαίτερου ελληνικού πολιτισμού, στην άνθηση του οποίου συνέβαλαν πολλές οικογένειες ευρωπαϊκής καταγωγής, όπως οι Τυπάλδοι της Κεφαλλονιάς και οι Καρρέρ της Ζακύνθου.
Προερχόμενη από τη Γερμανία, η οικογένεια Theobald, ακολουθώντας τα κηρύγματα του Αγίου Βονιφάτιου, μετέπειτα επισκόπου του Μάιντς, εγκαταστάθηκε τον 8ο αιώνα στη Ρώμη, όπου έγινε Tebaldi. Το 1404, ο βασιλιάς της Νάπολης Λαίσλαος Α΄ έστειλε τον κόμη Cola Tebaldi ως βασιλικό απεσταλμένο στην Κεφαλλονιά, όπου έγινε Τυπάλδος. Ανάμεσα στους πολλούς κλάδους των Τυπάλδων της Κεφαλλονιάς, είναι οι Τυπάλδοι Χαριτάτοι.
Ο Κεφαλλονίτης λόγιος και ποιητής Ιούλιος Τυπάλδος Πρετεντέρης (Ληξούρι 1813 – Κέρκυρα 1884) ήταν από τους πρώτους που έγραψαν στη δημοτική, ακολουθώντας το παράδειγμα του Διονυσίου Σολωμού. Εξέδωσε μία ποιητική συλλογή, Ποιήματα διαφορα, το 1856, έναν χρόνο πριν από τα Μνημόσυνα (1857) του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη (1824-1879), τα οποία ο Λευκαδίτης ποιητής αφιέρωσε στον πεθερό του, Αιμίλιο Τυπάλδο.
Οι Carrer ή Καρρέρ, όπως δηλώνει η χαρακτηριστική κατάληξη, κατάγονται από την ευρύτερη περιοχή της Βενετίας, το Βένετο. Ο Παύλος Καρρέρ (Ζάκυνθος 1829-1896) υπήρξε ο πιο σημαντικός Έλληνας συνθέτης του 19ου αιώνα, μετά (χρονολογικά) από τον γενάρχη της νεοελληνικής μουσικής Νικόλαο Χαλικιόπουλο -Μάντζαρο, του οποίου άλλωστε υπήρξε για ένα διάστημα και μαθητής. Συνέθεσε τις πρώτες ελληνικές όπερες, αλλά και τραγούδια.
Για τα τραγούδια του ο Καρρέρ εμπνεύστηκε κατεξοχήν από τους ποιητές των άλλων νησιών του Ιονίου, όπως ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης από τη Λευκάδα και ο Ιούλιος Τυπάλδος από την Κεφαλλονιά. Σε στίχους του δεύτερου συνέθεσε την Καταδίκη του Κλέφτη, από τα Ποιήματα διάφορα, και του πρώτου τον πιο γνωστό Γερο-Δήμο, από τα Μνημόσυνα. Ηρωικά ποιήματα και τα δύο, με κοινό θέμα τον θάνατο του Κλέφτη, γεγονός που εδώ παίρνει μεταφυσικές διαστάσεις. Αμφότερα ακολουθούν πρότυπα της δημοτικής ποίησης, συγκεκριμένα τα κλέφτικα τραγούδια, και ο συνθέτης τα έντυσε μουσικά ακολουθώντας και αυτός το ύφος και τον ρυθμό του κλέφτικου. Είναι ιστορικά από τις πρώτες απόπειρες για δημιουργία έντεχνης μουσικής εμπνευσμένης από τη δημώδη παράδοση.
Αν Η Καταδίκη του Κλέφτη δεν γνώρισε τη διάδοση που είχε Ο Γερο-Δήμος, παρόλα αυτά είναι εξίσου ενδιαφέρουσα μουσικά, και επιπλέον, όπως μπορείτε να ακούσετε https://www.youtube.com/watch?v=b2rqkIg9CP8 και να δείτε και ρητά γραμμένο στην παρτιτούρα https://digital.mmb.org.gr/, είναι μάλλον η πρώτη απόπειρα για την εισαγωγή ενός περίτεχνου «αμανέ» στην ελληνική λόγια μουσική δημιουργία.
Εδώ https://anemi.lib.uoc.gr μπορείτε να βρείτε πλήρες το ποίημα Η Καταδίκη του Κλέφτη και ολόκληρη τη συλλογή Ποιήματα διάφορα του Ιουλίου Τυπάλδου.
Fan fact:
Στον ιταλικό κλάδο της οικογένειας Τυπάλδου ανήκει και η διάσημη ιταλίδα σοπράνο Renata Tebaldi (1922-2004), για πολλά χρόνια θεωρούμενη ως αντίζηλος και αντίπαλος της Μαρίας Κάλλας.
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ
Ποίησις: Ιούλιος Τυπάλδος.
Μουσική: Παύλος Καρρέρης.
Ερμηνεύει ο τενόρος Δημοσθένης Φιστουρής.
Στο πιάνο ο Βαλέρι Ισμαγκίλοφ.
-
Οινόφιλος
Wine connecting people.
-
Δημοσιογράφος
Ο Δημήτρης Κιουσόπουλος είναι μουσικός κριτικός και δημοσιογράφος. Σπούδασε ιστορία, αρχαιολογία, και κλασικές σπουδές στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Εδιμβούργου και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας με έμφαση στην κοινωνική ιστορία της μουσικής και της όπερας στην École des Hautes Etudes en Sciences Sociales, Παρίσι, το Berliner Kolleg für Vergleichende Geschichte Europas (BKVGE Freie Universität / Humboldt-Universität) Βερολίνο, και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο, Φλωρεντία. Συνεργάζεται με το ηλεκτρονικό περιοδικό andro.gr και το περιοδικό L’ opera, International magazine (Μιλάνο, Ιταλία: ιταλική και διεθνής αγγλόφωνη έκδοση). Έχει συνεργαστεί συστηματικά με τις έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις Ελευθεροτυπία, Καθημερινή, Σχεδία, Homme, Debop.gr, Book’s journal και έχει δημοσιεύσει άρθρα στο Βημα, Athens Voice, Πρώτο Θέμα, Critic’s Corner, Εθνικός Κήρυκας, κ.α. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών και του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής. Εκτός από την ελληνική, γνωρίζει την αγγλική, γαλλική, ιταλική, ισπανική και γερμανική γλώσσα.